piątek, 30 kwietnia 2010

Transport

Drogi chorwackie są lepsze niż polskie, jednak często wąskie i kręte (nawet główne). Uważać należy zwłaszcza na mokrej nawierzchni, gdyż wtedy asfalt chorwacki staje się bardzo śliski. Na wysokim poziomie jest też oznakowanie dróg, gdyż nie ma większego problemu z dojazdem gdziekolwiek.
W Chorwacji istnieje kilkaset kilometrów autostrad, które budowane są w iście ekspresowym tempie. Obecnie autostradami połączone są największe miasta chorwackie. Autostrady generalnie są dobrej jakości.

Znakomitym rozwiązaniem na chorwackich drogach są wykute w skałach tunele. Jest ich naprawdę wiele.

Niektóre z dróg prowadzą wzdłuż brzegu morza.




Między lądem a wyspami kursują promy. Promy kursują na wyspy Cres, Lošinj, Pag, Rab, Ugljan, Pašman, Dugi Otok, Iž, Solta, Brač, Hvar, Vis, Pelješac, Korčula, Lastovo i Mljet. Osobnym tematem są duże promy kursujące wzdłuż wybrzeża. Stanowią one ciekawą alternatywę dla poruszania się samochodem, zwłaszcza gdy jazdę traktujemy wyłącznie jako konieczność. Promy kursują na linii: Rijeka - Zadar - Split - Hvar - Korčula - Mljet - Dubrovnik.


W połączeniach między wyspami a lądem coraz większą rzeszę zwolenników ma samolot. Na niektórych wyspach znajdują się niewielkie lotniska, a w sezonie do Zagrzebia i innych miast europejskich latają regularnie małe samoloty pasażerskie.

Jeśli chodzi o indywidualne środki transportu, to przede wszystkim na wyspach jeżdżą stare i zaniedbane auta.

środa, 28 kwietnia 2010

Sklepy

Wśród tradycyjnych pamiątek z Chorwacji są koronki, pachnące zioła, ceramika, szkło i muszle.
W większych miastach sklepy z pamiątkami, mieszczą się w domach z czasów rzymskich i w weneckich willach, co nadaje im niesamowitego uroku, a przede wszystkim przyciąga klientów.


Praktycznie w każdym z napotkanych sklepików można zobaczyć urocze wystawy różnorodnych muszli, kolorowych koralowców czy też wypchanych ryb, np. Fugu.


Popularna jest też tradycyjna biżuteria z Rijeki, jak też wysokiej jakości srebrne i złote ozdoby oraz naszyjniki z czerwonego koralu adriatyckiego.

wtorek, 27 kwietnia 2010

Kuchnia

Jedzenie chorwackie jest dosyć specyficzne i zróżnicowane zależnie od klimatu. W części północnej jedzenie jest zbliżone do naszego. Na wybrzeżu dominują potrawy raczej lekkie, wolno psujące się. Mniej popularna niż w Polsce jest wieprzowina. Sporo je się baraniny i ryb, zwłaszcza na wybrzeżu.

Najczęściej serwowane są potrawy mięsne. Specjalnością klimatu górskiego jest odojak (prosiak) lub jagnięcina.



Bardzo popularnym napojem jest wino. Pija się je głównie do posiłków. Z mocniejszych trunków zdecydowanie najbardziej znana jest rakija, czyli wódka, najczęściej domowej roboty. Alkohole są przeważnie tańsze niż w Polsce.

Taniec i śpiew

Korzenie chorwackiej muzyki tkwią w pieśniach ludowych oraz w rodzimej muzyce kościelnej. W tradycyjnych chorwackich melodiach pobrzmiewają wpływy muzyki tureckiej.

W różnych miejscach w Chorwacji, odbywają się w lecie wielkie imprezy taneczne, które trwają całą noc.


Chorwacki zespół muzyczny przygrywał wesołe piosenki nad brzegiem morza.


Festiwal piosenek w Trogirze.




Śpiewy Chorwatów

sobota, 24 kwietnia 2010

Chorwaci

Chorwacja liczy 4 760 000 obywateli, z czego 77,9 % stanowią Chorwaci. Najpopularniejszą religią jest rzymsko - katolicka. Najliczniejszą mniejszością narodową są Serbowie (ok. 12 %, najczęściej prawosławni). Inne mniejszości to Węgrzy, Włosi, Bośniacy, Albańczycy, Macedończycy i Czesi. Chorwaci uważają mniejszości albańską, macedońską i bośniacką za nieco "gorsze". Albańczycy najczęściej zajmują się prowadzeniem cukierni (Slasticarni) lub robotami budowlanymi.
Chorwaci są dość spontaniczni w swoim zachowaniu i bardzo chętnie nawiązują znajomości. Jako Słowianie są otwarci i chętni do pomocy. Dobrze traktują Polaków, bez fałszywej grzeczności okazywanej często Niemcom. Nie lubią natomiast, jeśli ktoś chce okazać im swoją wyższość. Nie ma zwyczaju całowania kobiety w rękę przy powitaniu. Przy jedzeniu nie należy się spieszyć. Jeśli ktoś chce, może leżeć nawet na bardzo zatłoczonej plaży bez ubrania. Targowanie się raczej nie wchodzi w grę, ewentualnie zdecydowanie poza sezonem w prywatnych pokojach lub apartamentach. Chorwaci dosyć głośno się zachowują, ale jest to po prostu ich styl bycia i nie należy się za to na nich obrażać.


czwartek, 22 kwietnia 2010

Ustrój polityczny

Chorwacja jest wielopartyjną republiką parlamentarną na podstawie konstytucji z 1990 roku, z silną pozycją parlamentu.

Republika Chorwacji jest jednym z najmłodszych państw europejskich. Chorwacja stała się krajem demokracji parlamentarnej, którego system polityczny opiera się na uznawaniu praw człowieka, rządach prawa, równoprawności narodowej, nienaruszalności własności osobistej, sprawiedliwości socjalnej i wielopartyjności.

W Chorwacji jest system partyjny 18-związkowy. Do najbardziej liczących się partii politycznych należą Chorwacka Wspólnota Demokratyczna, Chorwacka Partia Socjalliberalna, Partia Socjaldemokratyczna oraz Partia Prawa.

Kraj dzieli się pod względem administracyjnym na 21 województw (okręgów) – żupaniji.

Głową państwa jest prezydent, wybierany w wyborach powszechnych na 5 lat, z prawem powoływania rządu, łącznie z premierem – szefem rządu. Chorwacki model demokracji parlamentarnej opiera się na podziale władzy.

Prezydent Chorwacji Ivo Josipovic

Władza ustawodawcza należy do jednoizbowego parlamentu – Chorwackiego Zgromadzenia Narodowego (Saboru) – złożonego z różnej liczby członków, wahającej się jednak od 100 do 160 deputowanych. Sabor działa na zasadzie sesyjności. Każdy członek Saboru posiada immunitet formalny i immunitet materialny. W myśl regulaminu chorwackiego Saboru deputowani mają prawo tworzyć kluby parlamentarne na podstawie przynależności politycznej lub etnicznej.

Władzę wykonawczą sprawuje rząd na czele którego stoi premier.

środa, 21 kwietnia 2010

Informacje geograficzne

Republika Chorwacka (Republika Hrvatska) leży w Europie Centralnej, nad Morzem Adriatyckim. Graniczy ze Słowenią (501 km) od zachodu, Węgrami (329 km) z północy, Jugosławią (266 km) od północnego wschodu (Serbia) i południowego wschodu (Czarnogóra) oraz Bośnią i Hercegowiną (932 km), która znajduje się niejako w środku Chorwacji od strony wschodniej.

Ukształtowanie terenu jest zupełnie różne w części północnej i południowej Chorwacji. Północna Chorwacja, w której skład wchodzą krainy Slawonia i Barania, jest niziną (Nizina Panońska), z rzadkimi i niskimi (do 500 m n.p.m.) górami. Jest to obszar rolniczo - przemysłowy. Natomiast południowa część Chorwacji jest górzysta, począwszy od Istrii, przez Gorski Kotar i Velebit, na całej Dalmacji kończąc. Mimo to, w Chorwacji nie ma gór wyższych niż 2000 m n.p.m. Najwyższym szczytem jest Dinara (1831 m), leżąca na granicy z Bośnią i Hercegowiną niedaleko miasta Knin.

Chorwacja leży na obszarze zlewisk Morza Czarnego i Adriatyku. Rzeki w Chorwacji środkowej i północnej są duże i należą do zlewiska Morza Czarnego (Sava, Drava, Dunaj). W Chorwacji nie ma wielu jezior i są one raczej nieduże. Największe - Vrana niedaleko Biogradu - liczy około 30 km2.

Republika Chorwacka liczy 56.610 km2 (ląd). Do Chorwacji należy 1185 wysp, z czego 66 jest zaludnionych. Długość linii brzegowej wynosi 5835 km, z czego aż 4058 km przypada na wyspy. Stolicą Chorwacji jest Zagrzeb, liczący około milion mieszkańców. Inne duże miasta Chorwacji to Rijeka, Split, Osijek, Varazdin, Pula, Karlovac, Cakovec, Zadar, Dubrovnik.